hij
ligt
gevangen
in
ijzeren bed
van
kliniek
zonder
warmte
zij alleen
in
grote leegte
in
haar ogen
druppelt
't
gemis
Inge Deconinck
dooft
rest
duisternis
sluipt
in
mijn dagelijkse gedachten
met
mijn pen
ik klim ik omhoog
langs
fonkelende werkwoorden
ontdek goddank
lichtbundels aan de horizon
Inge Deconinck
lichtbundels in zicht