beeld: An de Koninck
ik ben 't zorgenkindje
van
mijn vader
nu is
vader
mijn
zorgenkindje
we waren beiden steeds in de weer
vielen
tegelijk stil
hebben minder werkwoorden om ons te amuseren
gelukkig verloren we
onze woorden niet
bij
de koffie
babbelen
we erop los
koffie met wat zoet om niet bitter te worden zeg je zo mooi
samen rouwen en lachen bij koffie
samen koffie met jou
een groot geluk
Inge Deconinck
