Herder

als 

dromen 

niet meer dromen

rapen wij  ze 

   op

sprokkelen

gelukskoekjes 

in 

herderlijke

     vriendschap 

Inge    Deconinck

stiltegebied

verdwalen

in

stiltegebied

een

spoorloos

waarin  

genezing

veerkracht

geneest

Inge Deconinck

Gom

foto : Susan Tuttle

boek schrijven 

in  

louter   

opgewekte woorden

boek

dat

 mistroostige

indrukken

uitgumt

Inge    Deconinck

Strofes

woorden zwijgen

in

koor

ze

neuriën  

meerstemmige

strofes

Inge   Deconinck

Raam

woorden

kijken

door

het raam

  bespieden

samen

voorbijgangers

    Inge Deconinck

Roestbruin

herfst schildert

roestbruine

mijmeringen

op

muur

m'n

ziel

dwarrelt

  geluk

Inge     Deconinck

Regenplas

 

dromen 

dromen 

niet

ze

huilen

uit

in 

regenplas

Inge    Deconinck

Jade

op

hoofdkussen

wacht

droom

van

jade

  in 

lakens

verkwikt

  veerkracht

Inge   Deconinck  

Zwerver

ik 

zwerf rond
in
straten
van

mijn
leven

bij
lantaarn
ontmoet 

ik

 oude dromen

ze  

smeulen  

na

   Inge   Deconinck

Kinderrechten

foto   ; An de Konink

als

kinderen recht hebben 

op 

zorgen van goud

zijn 

redenen   

te

over

voor 

Sint

om

  kinderrechten

in

elk schoentje

te strooien

als

kinderen recht hebben 

op 

zorgen van goud

 Inge    Deconinck

Wending (Zwitserland)

in

Zwitsers decor

krijgt 

geluk

rooskleurige

wending

Inge    Deconinck

Noorderlicht

kunst   : Ria   Willems

vroege ochtend

ontwaakt

als

'n  

sprookje

aan hemelboog

dansen    

rozentinten

in  

vroege   ochtend    

ontroert

  Noorderlicht

  Inge    Deconinck

Wijzer

foto :  Marie Hacene

luisteren 

 naar

twijfels

maakt  je

wijzer

Inge   Deconinck

Dapper

foto   : Susan Tuttle

enthousiast

open ik

ochtendlicht

koffie

trakteert

op   

dapperheid

    Inge    Deconinck 

Slot

   laatste keer

deur dichtdoen

van

kindertijd

afsluiten

met

familiefeest

 

afscheid

overweldigt

volkomen

Inge Deconinck

Sneeuwpop

kunst   : Heidi    Vanlerberghe

kind

maakt

sneeuwpop

tuimelt

in

vlokken

 wordt

er

meteen

zelf

een

Inge Deconinck

is er meteen zelf eentje

Tuinieren

 ze

 harkt

letters

bijeen 

strooit

humus

overheen  

 

oogst

in     

lente

vondsten

Inge     Deconinck  

Gloed

uit 

verleden

wuiven

zorgeloze

dagen

ze

strooien

gloed

over

onweer tijden   

Inge    Deconinck    

Ademhaling

avond 

ademt

stilzwijgen

in

ochtend 

ademt

vondsten

uit

Inge    Deconinck

Hallo

 

Hallo lieve Inge;

 

Volgens mij ben je nog precies die je vroeger was, en ben je heel dicht bij jezelf, gelukkig maar, want in je laatste gedichten ben je er weer.

Sinds wanneer geloof jij niet meer in toveren??? 

Ik geloof er wel in en wel omdat jij tovert en schildert met woorden. ook nu  weer.

Misschien verlies je nog hier en daar een letter, maar die raap je gauw genoeg weer op. 

Marije Hendricks