Hand vol verdriet (voor Hilde)

beeld : an de koninck

 

 

over warme vriendschap

 weet ik alles

 die had ik met jou

 

 

 toen je inpakte

 voor de troebelste reis

 nam je ze mee

 

 

 je vond rust

 in

 je laatste slaap

  jij vond rust

 doch   ik

 ik werd overspoeld

 door

 huilende     onrust

 

 

met een hand vol verdriet    

 schrijf ik je 

ononderbroken

 nieuwe verzen

 'k   schrijf ik

 tot

 mijn verdriet    ooit

droogt

Inge Deconinck

 

Rond het vuur

beeld: Susan, Tuttle

 

sterkte 

is
 magisch  

woord

 in   

  droevige dagen



samen   warm    herinneren rond  

 vuur

en 

vurig hopen

 samen    hopen dat verdriet

     dag 

na 

dag

krimpt

Inge Deconinck 

Afscheid

 

 

 

 

 

 

 Zeven maal om de aarde gaan,

 als het zou moeten op handen en voeten;

 zevenmaal om die éne te groeten

 die daar lachend te wachten zou staan.

 Zeven maal om de aarde gaan.

 

 Zeven maal over de zeeën te gaan,

 schraal in de kleren, wat zou het mij deren,

 kon uit de dood ik die éne doen keren.

 Zeven maal over de zeeën te gaan -

zeven maal, om met zijn tweeën te staan.

 

 Ida Gerhardt