banner : Julia van der Werf)



Leeslinten brengt je dichter bij mijn wereld van beeldspraak.

Beeld met werk van verschillende kunstenaars (zie blogroll van mijn

blogpartners).

Spraak met gedichten van Inge Deconinck. Welkom!

Ik werk samen met deze kunstenaars: Hilde Damman (België), Ludo van den Heuvel (België), Bart Huyghe(België), Yu-mei Yu (België), Julia van der Werf (Nederland), Inge Boulonois (Nederland), Hans Baggen (Nederland), Susan Tuttle (USA), Marie Hacene (France), Agiris Zafeiridis (Greece), Martine Soille (België), An de Koninck (België), Carla Broekhuizen (Nederland), Tine Lemaitre (België), (Roberto Barbierato ( (Italië)Joke De Vlieger (België), , Christiene Düthler Nederland, Anne Vellinga (Nederland), (Heidi Vanlernberghe ( België) Adnan Turan (Turkije )

14-01-2022

Wending



lieve Inge,



maar maak je niet ongerust.

Er komt wel een wending.

Sterkte en troost en liefde, beterschap!


Marius Nuy

Pijn

 

Lieve Inge.
Dank voor je email. 

Heb net als jij veel pijn, het absolute kwaad jegens het lichaam maar geen zin geklaag.

 Blijf wat stil, lees Tiziano Terzani en ook Michel Onfray, maak aantekeningen. 

Heb mijn chirurg geschreven, hij wil een afspraak, morgen bellen

, maar maak je niet ongerust. Er komt wel een wending. Sterkte en troost en liefde, beterschap!





met liefs, Marius

Adieu, Marius

 


13-01-2022

Schaduwzijde

 

 

 


 




ik gom
de schaduw aan je zij
weg





en teken je
een boek
 dagdromen



Inge

Deconinck

Herseninfarct

kunst:    : hans   baggen 

 


Lieve Inge

Dank je wel, wat een eer (wederzijds) - en juist vandaag is het twee jaar geleden dat ik het herseninfarct had, maar nog altijd veel pijn ongelukkigerwijs.
Kruis naar kracht, daar zijn we beiden geloof ik wel goed in.
Een heel goed weekend dappere dichter en meer,


 liefs

 Marius

Landschap

 

 

 


Lieve Inge

Je blijft in m'n gedachten hoeveel dagen er ook voorbijgaan en hoezeer ik zelf door een hel van pijn kruip - laat het landschap ons inspireren de hoop te behouden,
 it's like a dream with open eyes.

Veel liefs, Marius

pijnstiller

 

 


Dear Inge

  Thanks you very much for the beautiful poem of compassion.

  Marius

Licht( oktober 2009 voor Elke )

 


 

 

 





was ik maar

een pijnpleister

 uit 

apotheek

om

 de hoek


dan 

kwam ik bij jou

kleefde ik me

waar

je pijn had

 

 dan

werden

je dagen 

en 

nachten

zonder leed


pijnloos

om te

verzamelen

daglicht

 na

 nachtlicht


verlichtend   

lichter

 licht



Inge Deconinck  

Stiller


 


Lieve   Inge,

Het is ook aan deze kant veel stiller - ben al blij wanneer ik iets kan maken.

Ik vertrouw erop straks de draad weer goed te kunnen oppakken,    net als jij.

knap goed weer op!

 met veel liefs

 Marius

Moment perdu

 

 kunst: Marko Klomp

Lieve Inge,
Dank voor je mails. In gedichten lezen we soms iets anders dan het motief dan erachter, maar dat hindert niet, in onontkoombaar en veelal onuitlegbaar. Een blijk van liefde blijkt toch verbonden te zijn met diepe genegenheid, een soort posthume liefde. Er is ook altijd het gekwelde lichaam dat anders wordt gezien en dat misleidt, maar vaak zoek je een uitweg opdat het geen huilblog wordt, dat het is het laatste dat je wilt. Omdat ik van hieruit niet terug kan naar je mail, kan ik ook niet precies antwoorden, eigenlijk zou ik belangrijke zinnen eerst moeten opschrijven maar dat is weer te vermoeiend. (Het geheugen.)(Van mij mag je altijd iets plaatsen.) Houd je van Simeon ten Holt? Ik koop vd week zijn 'Het woud en de citadel' en binnenkort ook 'Herboren' van Susan Sontag, urenlang lezen doe ik het liefst. Lezen, nadenken, schrijven, zo leef ik de dag, las het kan tenminste.
Iedere keer weer beterschap, het behoud van de wil, van het vertrouwen. Vergeef me dat ik veel uit je mails al weer even kwijt ben, maar ik sta wel naast je en schenk je in ongeschreven regels de beste kant uit je dromen, dat ze ontwaken als weer een beetje meer realiteit, dat niet alles slechts een woord is, maar plots ook een lach van genade.
Een hartelijke lieve groet, Marius

Herfst

 


24/09/09

 

 

Lieve Inge,

 

Het is moeilijk en zwaar steeds ziek te zijn, niet meer goed kunnen doen wat je wilt en al die dokters en onderzoeken, wat náár voor je. Het is wel mooi dat dan wat van je werk in een etalage komt (nee, ik kon die tekst niet lezen - maat het idee, het feit, dat is magnifiek engeeft weer het gevoel dat je bestáát, gezien, gelezen wordt. Erkend. Het is een klein soort van antwoord op al je misere, maar ook ontroerend!

Mijn morfinepleisters zijn verdubbeld, maar het effect is gering. Ik ga maar door, maar ik vind het soms moeilijk de vanzelfsprekende beweeglijkheid van anderen te zien en zelf nauwelijks meer juist de voeten te kunnen.Maar we hebben geen ander leven Inge, Meeleven lijkt soms zo gemakkelijk gezegd. Innerlijk meeleven kan ik alleen zo laten ervaren, opdat je weet dat je lot wordt gekend en dat ik je niet vergeet. Veel sterkte en verlies de kracht vd hoop niet, soms verschuift er wat of gebeurt er een wondertje.

Liefs, Marius

Bomen

 



Lieve Inge,

De bomen zijn zwanger van elk woord dat hier gesproken is.

Het zijn bomen, de lucht en de aarde die zeggen dat ademen genoeg is.


je vriend Marius

 

 

 

12-01-2022

Goud





 
viool
en 
gitaar
begeleiden
stemmig
van
John Wright


zanger     
nodigt
m'n
mezzosopraan
uit



op
 podium
klinkt
gouden
tweestemmigheid





op
gesigneerde
plaat 
zingen
herinneringen



Inge   Deconinck














Vino rosso




met liefde
teel je
wingerds


ze
schilderen
 rode
 gaard
in
Padua




wijnproeverij
smaakt
naar
tederheid



Inge   Deconinck












 


11-01-2022

Me-time




me-time
onmisbaar
om
mezelf te zijn



 Inge   Deconinck





Inktblauw








vondst
ontwaakt
bij
koffie



schrijft
ijverig
inktblauwe
haiku



Inge     Deconinck

09-01-2022

Where have all the flowers gone





 ze  danst
op
vrolijke
bladmuziek


notenbalken
 breken
in  
  duizend stukken


liedjes   
vallen
stemloos
neer



bladmuziek
snikt   
where have all   the flowers gone
  


Inge    Deconinck

Briefgeheim




in
poëzie
stoeien
woordspelingen




ze 
schrijven
briefgeheimen





Inge Deconinck














Kriebels

 

foto : Martine   Soille


 

in 
ochtenddauw
rinkelen
sneeuwklokjes

ik
pluk
  lentekriebels
 

Inge    Deconinck











Balans




ochtenduren
beginnen
binnenin


 dag
ontwaakt 
in
glinsterende
harmonie



Inge Deconinck




















Lentelicht





in
donkere
winterdagen
mijmeren
over
lentelicht


in
sneeuwtapijt 
gedicht
schrijven
van
bevroren
sterren
 

Inge Deconinck
























Inge Deconinck