beeld: An de Koninck
geen collega op schoolmaar
arenlang een bijzondere collega
in
het leven
alles delen
ons uitbundig dansen
ons gesloten verdriet
onze dichte geheimen
bij jou kwam ik steeds weer ik thuis
bij
koffie
of
wijn
hoop dat binnenkort
weer
te doen
verbonden door het lot
noodlot eerder
werden we
nu collega's
in
ziekbed
je bent nu ver
ben wakend dichtbij
in de stilste stilte ooit
hoop binnenkort aan je bed te staan
met de mooiste woorden
woorden die je passen
Inge Deconinck
3 opmerkingen:
Triest gedicht.....
à AA: is ook intriest...
het is heel verdrietig, maar wat heb je het liefdevol en integer in woord en beeld gevangen...
Een reactie posten