schilderij :Christiene Duthler
Ik sta aan de afgrond
luidop te huilen
tref jaar later
een man
aan dezelfde afgrond
ook hij schuilt
we wuiven naar elkaar
terstond
bloeit iets liefs open
weleggen ons drama bijeen
koffietje na koffietje
lachen en huilen
bij elkaar schuilen
&
begripvolle gesprekken tillen ons op
naar
nieuw geluk
In bijzondere verbondenheid
lonkt de afgrond niet meer
Inge Deconinck
Geen opmerkingen:
Een reactie posten