kunst : Christiene Duthler
aan
de afgrond
huil ik
luidop
tref jaar
later
man
aan
zelfde
afgrond
we wuiven naar elkaar
en
terstond
bloeit
iets
liefs
open
we
leggen
drama's
bijeen
koffietje
na
koffietje
't
is
lachen
en
huilen
en
bij
elkaar
schuilen
begripvolle gesprekken
tillen
ons
naar
nieuw geluk
in
bijzondere verbondenheid
lonkt
de afgrond
niet
meer
Inge Deconinck
Geen opmerkingen:
Een reactie posten