Lieve opa,
3 weken geleden zei je nog “dag Febeke” via Skype, vandaag zeg ik “dag lieve opa” voor altijd.
Wat zal ik je missen.
Je tuin was je leven en onze grote speeltuin:
klimmen in de pruimenboom, ondersteboven aan de trapeze of krijsend door het
sproeierke lopen in de zomer. Je hield van de bergen, van Wycam's borstbollen,
van fotograferen en van kerstmis. Maar het meest van al hield je van oma. Tot
op je laatste dag, bleef je smoorverliefd naar haar kijken. Merci om mij te
tonen hoe schoon de liefde kan zijn. Je was eerder ingetogen, maar niemand
niesde zo luid als jij. Toen ik eens een dagje kwam uitzieken bij jou, kroop
jij voor het eerst in je leven achter het fornuis om voor mij een gezonde
maaltijd te koken. De heerlijkste ooit! Je vroeg ook altijd hoe het was bij Van
Marcke’s, want daar had jij ook nog gewerkt. Ik zie ons nog op je negentigste
samen spurten op het perron om je trein niet te missen na Julia’s tweede
verjaardagsfeest. Mijn hart zit vol warme herinneringen liefste opa, die
koester ik voor altijd. Rust zacht.
Febe lemaitre
Geen opmerkingen:
Een reactie posten