banner : Julia van der Werf)
Leeslinten brengt je dichter bij mijn wereld van beeldspraak.
Beeld met werk van verschillende kunstenaars (zie blogroll van mijn
blogpartners).
Spraak met gedichten van Inge Deconinck. Welkom!
Ik werk samen met deze kunstenaars: Hilde Damman (België), Ludo van den Heuvel (België), Bart Huyghe(België), Yu-mei Yu (België), Julia van der Werf (Nederland), Inge Boulonois (Nederland), Hans Baggen (Nederland), Susan Tuttle (USA), Marie Hacene (France: Paris), Agiris Zafeiridis (Greece), Martine Soille (België), An de Koninck (België), Carla Broekhuizen (Nederland), Klaproos (Nederland), Lea Sanders (USA), Tine Lemaitre (België), , Aukje (Nederland), Roberto Barbierato (Italia), Joke De Vlieger (België), , Christiene Düthler Nederland, Anne Vellinga (Nederland), Danny Ravau (België), Frank vanhooren (België), Heidi Vanlerberghe (België); Adnan Turan (Turkije)
6 opmerkingen:
Waar beeld en taal weer erg mooi vertellen...
Inge, Ik zie dat er mee in de knoop zit. Inderdaad, onwezenlijk. Helaas, het behoort bij het menss zijn. We zijn niet perfect en de minste storing kan soms genoeg zijn om de dunne laag beschaving die ons omhult te doorbreken.
Ben blij dat je die rode draad niet ziet....Hoop ook niet dat die bestaat.
De tegenstrijdigheid... Prachtig uitgedrukt.
ja vreselijk hé inge,
wat gaat er in zo'n hoofd om....
heel mooi verwoord
Ik zal mijn opmerking iets verder toelichten:
Je bouwt in je eerste strofe een erg platisch beeld, dit gaat over in een ogenschijnlijk ander plastsch beeld
Dus, idd er lijkt geen rode draad in te zitten, dit concludeer je zelf ook in je geidcht
en voegt daaraan toe dat je het bloed wel ziet. Bloed in deze is dus zowel symbolisch als ook een verbintenis tussen mensen.
Deze tegenstelling maakt het 'humoristisch', al is dat wellicht een lsecht woord ervoor.
Verder is het gedicht heel ritmisch, goed metrum.
Een reactie posten