als ik
een natuurkracht was
leefde ik buiten
liet de wereld draaien
op
een natuurkracht was
leefde ik buiten
liet de wereld draaien
op
mijn ritme
van
van
regen en wind
ik zoog
overstromingen
ik zoog
overstromingen
op
en spuwde ze
uit
over landen
die uitdrogen
Inge Deconinck
over landen
die uitdrogen
Inge Deconinck
6 opmerkingen:
Geweldig Inge! Als idee, als kracht, als liefde. Een bijzonder gedicht dat me raakt.
Ik wist niet dat jij zo'n drinker was ("zoog overstromingen op").
Ja dat zou mooi zijn, Inge.
Toch zijn wij mensen ook puur natuur,dus ook in het bezit van natuurkracht. Maar vaak heeft men er zoveel van nodig voor zichzelf dat het niet altijd mogelijk is die kracht ook nog voor wat anders/andere te gebruiken.
Dat is nog eens een mooie gedachte.
Op die manier zou je de hele wereld kunnen veranderen.
Altijd weer valt me die kunde op om eenvoudige woorden voor zich te laten spreken. De dichteres als pluisje op de rok van het universum.
@ Marius
Dat mijn gedicht je raakt, raakt me!
@ Vrije Geest
Voor het "goede doel" wel;)
@ Wil/rdam
Ja het is te mooi om waar te zijn , ik weet het.Vandaar dat ik zoveel "deugd" heb aan fantasie.
@ Spontanity
Ik wou net als jou dat het kon.
Jammer dat ik of iemand anders het niet kan.
@ Melancholia
Die eerste gedachte in je zin werd me al meerdere keren gezegd.
Maar die laatste is er één om te bewaren: poëzie op zich!
Een reactie posten