ik duik
een oude zomer in
het water
deint tot aan m'n mond
en smaakt naar meer
op een terras
drink ik bruisend water
om af te koelen
van 't zout op m'n lippen
Inge Deconinck
een oude zomer in
het water
deint tot aan m'n mond
en smaakt naar meer
op een terras
drink ik bruisend water
om af te koelen
van 't zout op m'n lippen
Inge Deconinck
6 opmerkingen:
Onwillekeurig welke zomer kent schijn en wezen van onvergetelijke gebeurtenissen. Ik herinner me de zomer van 2007 en krab elk woord van mijn lippen want ik was in Weimar, de stad van Goethe.
Het water smaakt naar meer,
minder naar zee.
Leuke opbouw,
van 2 regels naar 3 en 4, wat ook leuk is hoe elementen uit de vorige strofen terugkeren: direct als het water, maar ook indirect, de zout uit zweet maar (wellicht) ook uit water. Leuk!
@ Marius
Ja voor iedereen is het een andere herinnering. Boeiend om de jouwe te weten!
En het leuke is: je kan ze voor jezelf elke dag anders invullen ...
@ Daniel
En daar heb je weer alle gelijk in;))
@ Gobboe
Wat een leuke ontleding van mijn gedicht.
Nu zie ik het door jouw ogen: en eerlijk dat is fascinerend!
Bedankt voor je vele visites.
Mooie foto ook,
groetjes.
@ Mobar
Ja een pracht van een foto erbij he.Dat vertel ik haar!
Een reactie posten