bij mijn tentoonstelling
huil je
watervallen
een halve Inge zien
raakt jou
diep
sindsdien
troost je me
met
oeverloos
begrip
en
weelderige
vriendschap
in mijn
malheur
ontdekken we
een
sprookje
in onze jeugd
bewandelden we
zondermeer
elk
een ander pad
het sprookje
heden
beleven
is
verrijkend geluk
met elk zintuig ontdekken we
"n rijkdom
we zijn elkaars
spiegelbeeld
onze tweelingzielen
wonen
in
teergevoelige
verbondenheid
'n weelde om eeuwig
te koesteren
Inge Deconinck
Geen opmerkingen:
Een reactie posten