je bed
werd met je laatste adem
je sterfbed
op je kussensloop
vonden je gedachten
eindelijk
rust
uit balans
woel ik verloren
tussen
de lakens van het leven
voorgoed
slenter ik je kamer uit
kijk nog één keer om
tussen
tranen door
ik neem de draad weer op
in
de kinderkamer
ze wiegt
voor
jouw achterkleinkind
Inge Deconinck
werd met je laatste adem
je sterfbed
op je kussensloop
vonden je gedachten
eindelijk
rust
uit balans
woel ik verloren
tussen
de lakens van het leven
voorgoed
slenter ik je kamer uit
kijk nog één keer om
tussen
tranen door
ik neem de draad weer op
in
de kinderkamer
ze wiegt
voor
jouw achterkleinkind
Inge Deconinck
6 opmerkingen:
tedere woorden over geluk en verdriet, geboorte en dood, welkom en afscheid.
De tragiek van het leven, het verdriet, de weemoed. Eens komt dat laatste moment en even later gaan we weer voort, maar anders dan vlak daarvoor.
Ja dit is toch ook weer zo'n geweldig mooi gedicht Inge !!
Leven en dood zo vlak naast elkaar !
Dit spreekt zo tot de ziel, dank je Inge.
Top! Lijkt wel iets phoenix-achtig.
@ Iedereen bedankt voor jullie reacties elk op "eigen" wijze ;)
Het was idd een moeilijke en vreemde periode omdat de dood en een nieuw leven zo dicht bijeen lagen.
Maar ergens gaf dat ook heel veel hoop...
Een reactie posten